Bugüne kadar başınıza gelmediyse de eş dost için bu yazıyı saklamanızda fayda var gibi görünüyor. Çünkü internet ortamında “köpeğim gelmiyor, çağırıyorum çağırıyorum yok, beni sevmiyor mu?” şeklinde başlıklar çokça mevcut ve eminim yenileri de eklenecek.

Önce bir düşünelim sokağa çıkmadan önce nasıl hazırlandık!

* Hepinizin aşıları bitene kadar köpeklerinizi cin gibi eğittiğinizden şüphem yok :) Ama evde kayış ile alıştırma yaptınız mı hiç?

- Köpeğiniz yavru ve çok küçük de olsa evde güvenli bir ortam yaratın ve kayışla serbest gezmesini sağlayın. Böylece “kayış = oyun bitti” olmayacaktır.

- Sonraki bölümde evde serbest gezen köpeğinizi yanınıza çağırıp, kayışını takın ve ödül verin. Rahatlıkla kayışını takabildiyseniz ve birkaç saniye yanınızda bekliyorsa verin coşkuyu :)

Bu noktadan sonra bir de hadi evladım kayışını getir demeyin lütfen! Günlük eşyalarımız ve oyuncaklarımız ayrı olsun mümkünse.

Kayışa alıştık. Hadi dışarı çıkalım! Çıkmışken de şöyle bir açalım da koşsun, eğlensin, orada arkadaşları da var oh! :)

* Çağırdığınızda geliyor mu? Galiba sizi umursamadı :( Yere çöküp çağırmayı deneyin, şefkat dolu olun, o kadar yumuşak olun ki karizmanız aklınıza gelen en son şey olsun! Olmadı mı? Pff..

Hep aynı klasik hataları yapıyoruz. Ödül gelmedi aklımıza. Gece dışarı çıkar gibi, taktık takıştırdık, çok güzel ve yakışıklıyız hatta süperiz ama bunlar köpeğimizin pek umurunda değil gibi. Marketin önünden geçtik içeriden mis gibi peynirler, etler, pastırmalar kokuyor, o içeri girmeye yeltendi ama siz çektiniz, izin vermediniz. Bir amca çıktı elinde mis gibi torbalarıyla :) baktı sizden çekindi, biraz da korktu. Fark ettiniz mi köpeğinizin dikkati hiç sizde değil :(

Oysa evde çıkarken cebimizde iki üç tane sosis olsaydı ve birini köpeğimize verseydik, onun sosisler onun aklında o da sizin yanınızda kalacaktı.

Üstüne üstlük daha kötüsü var. Asıl senaryo geliyor!

Şöyle bir koşsun istediniz. Köpeğinizi serbest bıraktınız, çağırdınız gelmedi. Gidip kayışını takmak istediniz bir de yakalamaca oynadınız, ne kadar çok eğleniyorsunuz :) yoksa o mu eğleniyor sadece! Bakın bir de ne öğrenmiş? “Aaa sahibim benim üstüme gelince kaçarsam çok güzel oyun oluyor. Aman canım çağırınca gitmeyeceğim demek ki, hep kaçacağım!”

Yaşasın mutlu ettik köpeğimizi :)

Peki ne yapıyoruz?

Önce her zaman güven sağlamanız gerekli. Bu noktada küçük ırk köpekler özellikle sahibiyle arasındaki boy farkından tedirgin olabiliyor. Bu yüzden mümkünse oturup yanınıza gelmesini bekleyin. Her başarılı deneme mutlaka ödülle sonuçlansın ve asla ürkütmeyin yakalamaya çalışmayın! Refleks hareketlerinize engel olmak için, ellerinizi arkanıza bağlayabilirsiniz :) 

İkinci aşamada ayakta iken köpeğinizin size yakın olmasını sağlamanız gerekli. Method yine aynı şekilde işliyor. 

Bunu da başardığınıza emin olduktan sonra ufak bir deneme yapma hakkına sahipsiniz. Tutarak yada kucağınıza alarak yanınızda kalmasını sağlayıp, ödüle devam etmeniz gerekli. 

Kendinize güveniyorsanız serbest bırakın tekrar. Dikkatini kendinizde toplamayı ne kadar sağlayabilmişsiniz? :) 

Tüm bu çalışmaları gerçekten ilgili bir köpekle bir gün içinde yapabilirsiniz fakat tekrar her zaman şart. Bu arada özellikle belirtmem gerekiyor, resimdeki köpek yaklaşık 1 yaşında.

Hepsinin mutlaka yaramazlıkları var ama büyütmeye değer mi :) Daha zeki olan sizsiniz. Sadece sakin olun ve düşünün! Başarılar.